Eclipto
Eclipta prostrata
Asteraceae Compositae
Noms en français : Éclipte blanche, Mahakanni.
Descripcioun :Planto de l'an pulèu raro en Prouvènço que nous vèn d'Asìo (levant). Trachis sus li ribo d'aigo. L'eclipto rebalo au sòu, fai de flour coumpausado pulèu pichoto ; li fueio soun óupousado ço qu'èi proun rare encò lis asteraceae.
Usanço :L'eclipto fai partido de la farmacìo tradiciounalo chinese. Ei proun vertuouso, saro li car, sougno li mau de fege, li plago, e en generau èi bon contro li proublèmo de pèu, e mai enca. Pamens sèmblo pulèu utilisado pèr tencha li chevu que caup un coulouraire naturau negre.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Eclipta
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Coulour de la flour :
Blanco Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Palun
- Risiero
Estànci : à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Eclipta prostrata (L.) L., 1771
Soja
Glycine max
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Soja, Soja protéagineux.
Descripcioun :Lou soja èi pas gaire cultiva au nostre, pamens se pòu trouba d'aqui d'eila. Es uno planto de l'an, peludo que fai de pichòti flour vióuleto. Li dòuso soun gibouso e proun peludo.
Usanço :Sabèn que lou soja que nous vèn d'Asìo, èi cultiva subretout pèr si grano d'ounte se fai de "la" paure en graisso e riche en proutido, o peréu d'òli ; lou soubre èi douna i bèsti (tourtèu).
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 1(1,5) m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Glycine
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 4 à 6 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto cultivado
Liò : Champ
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Óurigino asiatico
Ref. sc. : Glycine max (L.) Merr., 1917